Dzień pojednania nastał

Moi Drodzy czytacze niniejszej „grafomanii”

Drodzy słuchacze utworów mych!

Drodzy Przyjaciele i Drodzy Wrogowie.

Drodzy Miłośnicy i Drodzy Hejterzy.

Parę minut temu zaczął się dzień, w którym wszelkie spory gasną. Dzień wzajemnego wybaczenia. Dzień miłości. Pora zatem na rozwiązanie ankiety z prowokującym pytaniem: „Jak bardzo mnie nienawidzisz?”. Nie przypadkowo wybrałem datę jej zakończenia. Oto wyniki:

Chciałbym podziękować wszystkim za udział w głosowaniu... Jakie to niesłychane, że tak dużo osób jest w stanie zajebać kogoś na śmierć za to że stworzył coś z niczego, że ma coś do powiedzenia... Wiem, że wyładowujecie w ten sposób swoją frustracje, a jakby przyszło, co do czego to spieprzalibyście gdzie pieprz rośnie... Bo tchórzami jesteście, osłoniętymi pancerzem anonimowości.

Pancerzem wirtualnej rzeczywistości.

Tworzycie swoje awatary, własne odbicia samych siebie. Lepsze odbicia. Internet ma tą możliwość wirtualną, że jak se klikniesz, żebyś mnie zajebał na śmierć, to prawie jakbyś zajebał, co? Jak gra komputerowa.

Ciesze się, że dałem Wam tą frajdę.

Choć to trochę smutna prawda o naszym społeczeństwie, potwierdzająca stereotyp, że jako Polacy, nie chcemy, by naszym braciom rodakom się udawało, powodziło, nie chcemy żeby byli szczęśliwi - toniemy w zawiści, np:

Jeśli ja nie umiem pisać to czemu inny ma pisać… Jeśli ja nie mam fajniej niuni, to jego niunię trzeba oszpecić. Jeśli ja nigdy nie kochałem, to czemu oni są ze sobą tyle lat i nadal coś czują? Jeśli ja nigdy nie chwyciłem za mikrofon, to czemu on ma chwytać. Jeśli nigdy nie zrobiłem zdjęcia to czemu on ma mieć aparat? Zajebać go! Zajebać mu aparat/mikrofon/klawiaturę/kobietę… Wyrwać chwasta.

Mam racje?

Już słyszę Wasze oskarżenia, że przecież ja też to potwierdziłem nagrywając diss na ikonę psychorapu… Cóż, powiem Wam szczerze, że nie kierowałem się zazdrością. Wkurwił mnie po prostu. Obraził. Napluł w twarz komentarzem. I powiem Wam coś jeszcze – przed chwilą obejrzałem „Kubę Wojewódzkiego” i Jan Nowicki, świetny aktor rzekł bardzo fajną rzecz: - Czemu gwiazdorami są np. ludzie, którzy prowadzą wiadomości?”. Że to paranoja.
Zgadzam się z tym - przecież oni czytają to z promptera, niewielki trud, duże pieniądze i popularność… Albo całe reality-show – możesz być popularnym będąc nikim, pierdząc w poduszkę…

Kiedyś, aby ktoś był na ustach tłumu musiał na to zapracować, musiał wysilić wyobraźnie, musiał mieć talent. Dziś wystarczy fart, szczęście i odpowiednie koneksje.

Jedynie zasłużona sława jest czegoś warta. Sława na którą zapracowałeś.

Dlatego pytam po raz ostatni – czy byście słyszeli o Rahimie, gdyby nie śmierć Magika? Znacie 3xKlan? Wątpię. Ale odwróćmy pytanie – czy byście słyszeli o mnie, gdyby nie diss na Rahima? No właśnie i tu mam wyrzuty sumienia… Nie chcę jechać na jego fejmie tak jak on jedzie na fejmie Magika. Dlatego też korzystając z dnia pojednania – Święta Bożego Narodzenia – robię Rahimowi prezent – przestaje udostępniać publicznie na youtube diss na niego. Będzie on dostępny jedynie na moim blogu. Stąd go nie skasuje, gdyż jest to część mej historii, a blog ten to życie moje opisane w nim. Na youtube nie będzie go można jednak zobaczyć, ze względu na to iż nie chcę kolejnych czytelników bloga zdobywać w ten sposób (a z dnia na dzień przybywa po kilkudziesięciu).

Jednocześnie życzę Rahimowi poprawy flow, bardziej wyszukanych rymów i dużo sprzedanych płyt oraz ekspansji MaxFlo. Diss zostaje na blogu, ale nie mam wczuwki. Istnieje w tym momencie jako część historii życia mojego, a nie jako jej kwintesencja. Moje życzenia są szczere.

Tak samo życzę Ostremu, który też był się tu gdzieś wpisał, aby zmienił odrobinę swój wizerunek i czymś zaskoczył w tym nadchodzącym roku. Bo jak dla mnie ostatnimi czasy się stępił. Zatem naostrzenia życzę, ziomuś, naostrzenia. Tak samo CNE. Aby prezentował kulturę a nie pop-bzdurę /a propos Kubie Wojewódzkiemu aby mniej koksił, bo jak ostatnio świątecznie się wstrzymał to wreszcie miał przed chwilą dobry program z nieprzypadkowym doborem gości, jak niegdyś/

Wszystkim, którzy chcą mnie zajebać również życzę pokoju w sercu. Naprawdę lepiej kochać, niż nienawidzić. Ja Was kocham ;)

21 osobom, które mnie „nawet lubią” życzę, aby nie przestali.

Nie wiem, czemu ale w wielu wzbudzam kontrowersyjne emocje. Nie lubicie mnie po prostu. Wiem to, ale nie przejmuje się tym. Życzę Wam zatem abyście nie oceniali mnie po pozorach... Nie traktuje ludzi jak przedmioty, dopóki oni mnie tak nie traktują. Nie woże się, choć inni to odbierają (nie moja wina, że studiuje elitarny kierunek)

Nienawidzę fałszu i zazdrości /pozdro Tele-Atlas, WRiTV, Radio Żak/ - lubię prawdę, nawet tą bolesną. Przede wszystkim tą bolesną.

Życzę Wam wszystkim życia w prawdzie, miłości i wierze. Wszystkim! Nawet tym, którzy "chcą mnie zajebać na śmierć".

Świąteczne pozdro. Smacznego!

P. S. I jeszcze jedna sprawa techniczna: komentarze, w których podajecie jakiekolwiek personalia rzekomej osoby, która tworzy ten blog nie zostaną opublikowane. To jest anonimowy blog. Anonimowa postać. Mówcie mi NemezisEgo, nie inaczej. A Ci, którzy wiedzą, niech wiedzą, inni nie muszą. Elo.